برانگیختگی جنسی یک فرایند خودکار (اتوماتیک) نیست، بلکه وقتی اتفاق میفته که عوامل مناسب جسمی، روان شناختی و میان فردی برای رابطه جنسی به اندازه کافی حضور داشته باشن.
عوامل جسمی مناسب مثل سیگاری نبودن، مصرف کم الکل، عدم مصرف داروهایی که بر مسائل جنسی تاثیر دارن، نداشتن مشکلات قلبی عروقی، نداشتن بیماری قند و سلامت جسمی و تغذیه مناسب بر عملکرد جنسی رضایت بخش تاثیر گذار خواهد بود.
از جمله عوامل روان شناختی تاثیرگذار نگرش مثبت نسبت به مسائل جنسی، بودن در حال و هوای رابطه جنسی، عزت نفس و احساس خوب نسبت به خود داشتن، تمرکز بر لذت و افکار لذت بخش جنسی، همچنین محیط راحت از جمله ی این عوامل هستند.
منظور از عوامل میان فردی این هستش که شخص تا چه اندازه با همسر یا شریک جنسیش جور هست. تا چه اندازه برای او جذابه؟ تا چه اندازه با او در رابطه جنسی احساس راحتی می کنه؟ نگرش همسر نسبت به رابطه جنسی چگونه ست؟
اختلال برانگیختگی جنسی چیست؟
وقتی مردان دچار مشکل در برانگیختگی جنسی میشن، ممکنه در دستیابی به نعوظ و یا حفظ اون در جریان فعالیت جنسی با مشکل مواجه بشن. در این اختلال مشکل بی میلی نیست، که برعکس بسیاری از مردانی که ناکارایی نعوظی دارند، میل شدیدی به ارتباط جنسی دارند. مشکل آن ها برانگیخته نشدن جسمیه.
اما در مورد زنان معمولا مشکل میل جنسی با کاهش برانگیختگی به شکل مرطوب نشدن یا نرم نشدن کافی واژن همراهه.
برای درمان این مسئله، اگر پزشک شما تشخیص بده که مسئله یا علائمتون مربوط به دلایل فیزیکی نیست، شما بایستی به یک روان درمانگر متخصص در زمینه مسائل جنسی مراجعه کنید. درمانگر به شما کمک می کنه تا عوامل تاثیرگذار در بروز اختلال رو شناسایی کنید و با یک برنامه درمانی مناسب مشکلتون رو حل کنید.
شیوع میل جنسی کم در مردان به شدت تحت تاثیر عوامل طبی از قبیل بیماری دیابت و پروستات، بیماری های قلبی عروقی و آرتروز هست. در مورد زنانی که سواستفاده جنسی رو در کودکی تجربه کردن، فرزند خردسال در خانه دارن یا سال گذشته باردار شدن و یا زندگیشون یکنواخت شده و همینطور آشنایی بیش از حد ممکنه به از دست دادن علاقه جنسیشون منجر بشه.